Jakie jest ryzyko wystąpienia korozji w wyniku powstania mikropęknięć lakieru, podczas usuwania skutków gradobicia metodą bezlakierową?

Metoda PDR ma dwa warianty – jeden polega na przyklejaniu plastikowych adapterów/grzybków za pomocą termotopliwego kleju. Po jego utwardzeniu, przy użyciu pullerów lub młotków bezwładnościowych, wyciąga się wgniecenie i odkleja adapter za pomocą specjalnego zmywacza, nie powodując żadnych zmian na strukturze lakieru. Drugi wariant metody PDR to wypychanie wgniecenia za pomocą narzędzi z wysokowytrzymałych stopów stali, o konstrukcjach umożliwiających dotarcie nimi pod wgniecenie i wykonanie nimi sekwencji wielu delikatnych, „miękkich” wypchnięć, stopniowo zmniejszających powierzchnię i głębokość wgniecenia. Czynność powtarza się wielokrotnie aż do całkowitego przywrócenia kształtu sprzed szkody.

Jeżeli w trakcie naprawy, wykonujący ją specjalista nie popełni błędu polegającego na zastosowaniu zbyt dużych sił – powodujących przekroczenie granicy plastyczności prostowanej blachy – nie powstaną mikropęknięcia lakieru. Stosowanie zbyt dużych sił może spowodować mikropęknięcia, ale stają się one widoczne natychmiast, a nie po upływie dłuższego czasu po naprawie. Specjaliści S-Plus usuwający wgniecenia po gradobiciu mają świadomość ryzyka związanego ze stosowaniem PDR a ich doświadczenie pozwala nie popełniać tego typu błędów. Warto korzystać z usług napraw blacharskich przeprowadzanych przez doświadczonych techników z sieci warsztatów S-Plus.